در صورت اخذ پوشش امراض خاص چنانچه بیمه شده در طول مدت بیمه نامه و پس از گذشت سه ماه از تاریخ شروع قرارداد، به یکی از بیماری های خاص شامل: سکته مغزی، سکته قلبی، اعمال جراحی عروق (کرونر) و پیوند اعضای اصلی بدن و انواع سرطان ها دچار گردد، بیمه گر متعهد می شود بخشی از هزینه های مربوط به درمان را تا سقف 30 درصد سرمایه فوت به هر علت مشروط بر آن که از 30 میلیون تومان تجاوز نکند بپردازد.

حق بیمه بیمه های اجتماعی از جمله "تأمین اجتماعی" و"خدمات درمانی"، صرفاً جهت جبران هزینه های درمانی بوده و با توجه به عدم امکان سرمایه گذاری امکان بازخرید وجود ندارد، در صورتی که در بیمه های عمر و سرمایه گذاری با توجه به بخش سرمایه-گذاری و تشکیل اندوخته در هر بیمه نامه، در هر زمانی در طول مدت بیمه نامه، بازخرید بیمه نامه و یا بهره مندی از سایر مزایا از قبیل دریافت وام و برداشت از اندوخته امکان پذیر بوده و در پایان مدت بیمه نامه اندوخته تشکیل شده به صورت یکجا و یا مستمری پرداخت می گردد.
ضمن اینکه در بیمه های تأمین اجتماعی، در صورت فوت بیمه شده جز مبلغ اندکی جهت هزینه کفن و دفن، سرمایه دیگری به ذینفعان پرداخت نمی گردد. در صورتی که در بیمه های عمر و سرمایه گذاری علاوه بر بهره مندی از پوشش ها در طول مدت بیمه-نامه، در صورت فوت بیمه شده سرمایه از پیش تعیین شده جهت فوت به هر علت و یا فوت ناشی از حادثه به ذینفعان بیمه نامه پرداخت می گردد.
به طور کلی بیمه های عمر و سرمایه گذاری می توانند به عنوان مکمل بیمه های اجتماعی در نظر گرفته شوند.

بانک و بیمه دو سازمان مستقل با دو وظیفه متفاوت برای ایجاد آرامش و آسایش طراحی شده اند؛ وظیفه بانک ایجاد امنیت برای سرمایه ها بوده و به آن تسهیلاتی را نیز ارائه می کند. در عوض شرکت های بیمه وظیفه جبران خسارات پس از وقوع حادثه را بر عهده دارند و خسارات جانی و مالی ما را جبران می کنند. بنابراین بانک و بیمه نه تنها جایگزین هم نبوده بلکه مکمل یکدیگر به حساب می آیند.

در اینجا به صورت خلاصه به مقایسه بانک و بیمه و اشاره به تفاوت های آنان می پردازیم:

1- با توجه به در دسترس بودن همیشگی، پس انداز در سیستم بانکی از قدرت نقدینگی بالایی برخوردار است، ولی این موضوع از نظر اشخاصی که دارای برنامه ای منظم جهت مقاصد خاص در آینده می باشند مطلوب نیست.
2-خرید بیمه نامه باعث به وجود آمدن یک اهرم فشار جهت کاهش هزینه های مصرفی غیر ضروری و ادامه پس انداز می باشد، در صورتی که در پس اندازهای بانکی هیچ گونه اجبار و ضرورتی وجود ندارد.
3-سود سپرده پس انداز در بانک ها همیشه ثابت نیست و متناسب با اوضاع اقتصادی کشور و تغییر سیاست بانک مرکزی تغییر می یابد، در صورتی که سود اندوخته بیمه نامه های عمر و سرمایه گذاری در طول مدت بیمه نامه ثابت است و این امر در سرمایه-گذاری بعنوان مزیت برشمرده می شود.
4-در نظام بانکی صرفاً سود تضمین شده بر روی سپرده محاسبه و لحاظ می گردد، در صورتی که در بیمه های عمر و سرمایه گذاری علاوه بر سود روز شمار و مرکب تضمینی، 85% سود مشارکت در منافع به سپرده ها تعلق می گیرد.
5-اخذ وام در نظام بانکی مستلزم سپری شدن مراحل طولانی و ارائه ضامنین معتبر می باشد، در حالیکه با درخواست بیمه گذاراز محل اندوخته ریاضی بیمه نامه عمردر کوتاه ترین زمان ممکن جهت تامین نیازهای فوری، وام بدون اخذ ضامن داده می شود.
6-در بیمه نامه های عمر و سرمایه گذاری اندوخته شخص تحت هیچ شرایطی قابل مصادره توسط طلبکاران نمی باشد، در حالی که در موضوع پس انداز بانکی، در صورت فوت صاحب حساب، بدهی طلبکاران از حساب وی تسویه می گردد.
7-در پس اندار بانکی، در صورت از کارافتادگی کلی پس انداز کننده و کاهش درآمد وی، روند پس انداز کردن متوقف می شود ولی در بیمه های عمر در صورت از کارافتادگی دائم و کلی بیمه شده، ‌بیمه گذار از پرداخت حق بیمه معاف می شود و شرکت بیمه به ایفای تعهدات مندرج در بیمه نامه الزام دارد.
8-در نظام بانکی در صورت فوت صاحب حساب، سپرده بانکی تا تعیین انحصار وراثت بلوکه شده و مالیات بر ارث به آن تعلق می گیرد، در حالی که در بیمه های عمر و سرمایه گذاری پس از فوت بیمه شده (اندوخته و پوشش فوت) معاف از مالیات بر ارث می باشد.
9-در سیستم بانکی صرفاً پس انداز و استفاده از تسهیلات وام امکان پذیر است، در صورتی که در بیمه های عمر و سرمایه گذاری علاوه بر سرمایه گذاری و استفاده از تسهیلات، بیمه شده از پوشش های بیمه ای نیز بهره مند می گردد.

کلیه بیمه نامه ها مگر آن ها که مستثنی شده اند، به صورت تعلیق در خواهند آمد و پس از آن ارائه خدمات مجدداً مطابق قرارداد خواهد بود.

با توجه به نظارت بیمه مرکزی جمهوری اسلامی ایران و نیز سازمان ثبت اسناد و املاک کشور(ثبت شرکت ها)، شرکت های بیمه می بایست برای تاسیس سرمایه اولیه کافی ارائه دهند، همچنین شرکت های بیمه گر، برای ارائه خدمات در هر یک از رشته های بیمه می بایست ضمانتی جداگانه به بیمه مرکزی ارائه دهند.
گفتنی است بیمه مرکزی ایران به عنوان واحد نظارتی شرکت های بیمه گر، میزان تعهد مجاز و قابل قبول شرکت های بیمه را به ایشان ابلاغ کرده، لیکن امکان قبول ظرفیت غیر مجاز بیمه ای را نخواهند داشت.

در صورت ارایه اطلاعات نادرست توسط بیمه گذار یا بیمه شده به صورت عمد درفرم پیشنهاد، بیمه نامه باطل خواهد شد و حق-بیمه پرداختی قابل استرداد نخواهد بود. در صورتی که این اظهارات از روی سهو و ناآگاهی باشد، اندوخته بیمه نامه پرداخت و در صورت بروز خسارت بیمه گر می تواند از پرداخت تمام و یا بخشی از تعهدات خود، خودداری نماید.